Eskiden olsa zamanı vardı her şeyin
Ve artık zamanın geldiği düşüncesindeyim
Aç kollarını da sarıl bana
Yarın ne olacağı kimin umurunda
Kaç yıl daha yaşarız böyle uzaktan uzaktan
Tutabilir miyiz hasreti kan ter içinde koşarken
Hangi yol çıkmaz bize yordamına göre severken
Ve bu şehirler neden çok uzaklara kurulur
Aynı pencereden gökyüzüne bakmak varken.
Kabul edelim koca koca çocuklarız ikimiz de
İçimizde sonu gözükmeyen uçurtma tarlaları var
Ardı sıra yükselen pembe yeşil dağlar
Tut ellerimi sevgilim,
Her şeyin zamanı gelmişken tut
Bedenimiz büyük gelmeden tut
Bayır aşağı koşarken tut
Ve bırakma
Tut.
MURAT ALİ ERSAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder